FREE COUNTRY,
FREE EXPRESSION
If anyone here says he does not believe in the Bill Of Rights, or the Right to Public Opinion and the Right to Information may just leave this newspaper lying on the streets and let it go to waste.
Malimit pa din sa ngayon na pilit binubusalan o tinatakot ang mga media practitioners upang hindi maisiwalat ang katotohanan. Nakakalungkot isipin na may mga tao sa gubyerno at pati na rin sa pribado na gumagamit ng pera at ibang uri ng pananakot upang huwag lang mabunyag ang mga anumalya o kapalpakan.
At iilan din sa mga kabaro namin, lalo na dito sa Pinas na nagpapadala sa takot o suhol upang pagtakpan o ilihis ang mga katotohanang nagaganap sa ating lipunan. Nakakalungkot, tila pinapatay na ang demokrasya at ang tunay na kalayaan ng mamamayan.
Karapatan lang ng publiko na malaman ang mga nangyayari sa loob at labas ng mga tanggapan ng gubyerno, ang mga transaksyones na tila kadalasa’y hindi na din nalalaman ng taong-bayan. At kapag naman napalabas sa media, panay na ang tanggi, panay na ang busal, panay na din ang pananakot sa mga mediamen. Pati na din itong mga media practitioners, tuloy, natututong maging corrupt.
Ika nga ng isang malapit na kaibigan na halos tatay ko na din, ang isang pahayagan o kahit anong medium ay hindi dapat maging self serving, dapat ay may social responsibility din. In other words, oo nga at kailangan kumita ng isang medium ngunit hindi din dapat nawawala ang pagsiwalat nito ng katotohanan, no matter how painful such information is sa isang pinatutukuyan, dapat lang itong maipahayag at malaman ng taong-bayan.
This is a free country, at ang PRESS FREEDOM ay dapat iginagalang. ang RIGTH TO INFORMATION ay hindi dapat ipagkait at hindi din dapat mapanglinlang. Ngayon, kung ayaw naman ipatupad at igalang ang mga nasabing karapatan at kalayaan, mas mabuti pang maging isang komunistang bansa tayo.
Ang pamahalaan pati na din ang mga lokal, tila yata ito ang nais nila. Galit sila sa mga komunistang rebelde, ngunit hindi nila nalalaman na sila na din mismo ang umaaktong parang mga komunista. Nais nilang makontrol ang mga mamamahayag, mapatalima nila sa anong nais nila at kung ano ang nais lang nilang ipaalam sa taong-bayan.
Nakakalungkot, ngunit tama din naman ang sabi ng marami at malimit ito ang terminong gamit sa Estados Unidos... "YOU CAN’T FIGHT CITY HALL." ganun nga ba talaga? O may pag-asa pa ba ang PRESS FREEDOM sa ating sistema ng gubyenro ngayon?







INRI, katunog sa pangalan ng pinsan ko na si Henry. Una ko nakita ang markang ito ng isinali ako sa sinakulo. Isa akong sundalo na may dalang panghataw na kahoy at may nakakabit na abaka para talagang maigsing latigo na napapanuod sa pelikula ni Hesus. Binatilyo pa lang ako nuon, di ko pa alam ang ibig sabihin ng mga letrang iyon. Noong napunta ako sa Maynila sa pagsimula nag dekada nobenta, kasikatan ni Ernie Baron, ang tinatawag na the walking encyclopedia. Magaling ang pagkapaliwanag niya sa programa sa radio na pinamagatang knowledge power. Sa Q and A portion at balita sa television, pinaliwanag nito ang mga letrang I, N, R, at I, ang ibig sabihin ay Jesus Nazareth Rex Jews. Galing ito sa mga salitang Hebrew, Latin at Greek na ang ibig sabihin at si Hesus ng Nazareth, Hari ng mga Hudeo. Di daw gumagamit ang mga lingwahing ito nag letrang J kaya instead na J ay I ang ginamit. Isinulat ng apat na Gospel writer na sina Mateo, Marcus, Lukas at Juan ang apat na inskripsyong ito pero tinututulan pa ito ng mga Sanhedrin at mga High Priest. Pero sinabi ni Pilato “What I have written, I have written”Ano ang kahalagahan nito? Ayon sa Zondervan study Bible, ipinakita nito ang pagiging kasapi ni Hesus sa royalty at di lamang siya galing sa mga haring lipi ni David kundi dahil sa sinabi niya na “My kingdom is not of this world” Ibig sabihin Hari siya, mayron siyang position o titulo at monarkiyang pamahalaan, ang kahariang tatawagin nating Millennial reign. Future kingdom ang paghahari ni Hesus sa loob ng 1000 taon. Ayon kay Dr. Norman Holmes ng Zion Ministerial Institute, maghahari si Hesus sa buong mundo at Jerusalem ang sentro ng kaharian. Ang bawat bansa ay may kanya-kanyang pamunuan. Sino kaya ang maging hari dito sa araw na iyon?Maayos na pamunuan. Katulad ng sinabi ng US Christian artist na si Ron Kennoly: “Righteousness, peace and joy with the Holy ghost, that’s the kingdom of God.” Kabaligtaran lahat ito sa pamunuan dito sa Pilipinas. Tayo ay Filipinong kristiyano pero hindi sa lahat ng mga kristiyano naghahari si Hesus, kaya ito ang naranasan natin ngayon di lang ng mamamayang Filipino kundi ng buong bansang Pilipinas. Christ Rulership ay tumutukoy ng kanyang paghahari sa ating mga puso, sa ating mga buhay. Hanggang kailan natin hihintayin ang paghahari ni Kristo? Kailan mo siya paghahariin sa iyong buhay. Ang Hari ay di lamang ito posisyon at kapangyarihan. Ito ay titulo rin kaya noong ipinanganak si Hesus, isa sa mga binigay na regalo ng mga wisemen sa kanya ay ginto. Ang ginto ay pinakamataas na uri ng bakal. Ibig sabihin ito ay sumisimbolo ng royalty and highness. Hanggang sa mamatay siya ay nakakabit sa kanya ang pagiging hari subalit sa halip na putungan siya ng gintong korona ay tinik ang pinutong at binansagan siyang hari ng mga hudeo. Ang titulo ay nakakabit sa bawat pangalan ng tao, lalong-lalo na ang may mataas na position sa lipunan. Halimba na ang CEO, COO, EVP etc. pero anuman ang gagawin mo sa titulo, meron itong direktang ugnayan sa isang tao. Sabi nga Proverbs “A good name is rather to be chose than silver or gold.” Sabi ng kaibigan ko mayron lang akong kaisa-isang pangalan, dapat pag-ingatan ko ito. Sabi ng isang preacher, hindi mahalaga sa Dios kung ano ang ginawa mo para sa kanya, ang mahalaga ay kung ano ka ngayon sa harapan niya. Mahalaga ang dangal at katapatan. Nakakalungkot isipin sa ngayon, sa mga taong may mataas na position sa lipunan, Hindi nila iniingatan ang kanilang pangalan at naakusahan pa ng katiwalian resulta ito ng pagkasira ng pangalan. Tandaan na sa bawat pagkakamali na ating nagawa ay muli nating pinapako si Hesus. Wag sana natin abusuhin ang biyaya niya. Yan lang po!